Ο ΑΡΗΣ ιδρύθηκε από πρωτοπόρους και οραματιστές νέους για να πρωταγωνιστεί,να παλεύει για νίκες και τίτλους. Στα 110 ΧΡΟΝΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ θα είναι η δέκατη φορά που θα διεκδικήσει το τρόπαιο.Κατά μια δυσάρεστη κατάσταση ευτύχησε μόνο μια φορά να πάρει το τρόπαιο και να έχει συνολικά οκτώ χαμένους τελικούς.Είναι απαραίτητη μια επισκόπηση όλων αυτών των τελικών που φυσικά έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά,σε άλλους ήμασταν φαβορί,σε αρκετούς παίξαμε ουσιαστικά στην έδρα του αντιπάλου,στον τελικό της Πάτρας η ομάδα είχε ήδη υποβιβαστεί,τρεις φορές ο τελικός έγινε στη Θεσσαλονίκη,στον τελικό του 2010 είχαμε την τεράστια εκδρομή κ.ά. Αυτά και άλλα πολλά θα θυμηθούμε στο αφιέρωμα στους τελικούς του κυπέλλου Ελλάδας.

Συνοπτικά οι δέκα τελικοί είναι οι εξής: 1931-32: ΑΕΚ – Άρης 5-3, 1932-33: Εθνικός – Άρης 2-1, 1939-40: Παναθηναϊκός – Άρης 3-1, 1949-50: ΑΕΚ – Άρης 4-0, 1969-70: Άρης – ΠΑΟΚ 1-0, 2002-03: ΠΑΟΚ – Άρης 1-0, 2004-05: Ολυμπιακός – Άρης 3-0, 2007-08: Ολυμπιακός – Άρης 2-0, 2009-10: Παναθηναϊκός – Άρης 1-0, 2023-24: AΡΗΣ-ΠΑΟ…

γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΧΑΤΖΗΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

1931-32: ΑΕΚ – Άρης 5-3.Το ημερολόγιο έδειχνε 8 Νοεμβρίου 1931.Το πρωτάθλημα είχε αρχίσει να διεξάγεται από το 1928 με την ομάδα μας να αναδεικνύεται πρώτη πρωταθλήτρια Ελλάδας.Το 1931 αποφασίστηκε και η διοργάνωση του δεύτερου τη τάξει ποδοσφαιρικού θεσμού. Στον τελικό που έγινε στην Αθήνα, ο ΑΡΗΣ, αν και ήταν το μεγάλο φαβορί, έχασε με 5-3 από την ΑΕΚ. Ο Αρης είχε διαλύσει με 7-2 τον Παναθηναϊκό, επιβλήθηκε 3-2 επί του Απόλλωνα στην Αθήνα και πήγαινε στον τελικό με τον τίτλο του φαβορί. Είχε πέντε παίκτες στην Εθνική Ελλάδας, ήταν πρωταθλητής Μακεδονίας, ενώ είχε κατακτήσει και τον πανελλήνιο τίτλο του 1928. Μια πανίσχυρη ομάδα της προπολεμικής εποχής. Δικαιολογημένα λοιπόν το αποτέλεσμα θεωρήθηκε ως μια πολύ μεγάλη έκπληξη και έφερε απογοήτευση στο κόσμο της ομάδας μας. Η ομάδα μας δέχθηκε δύο γκολ,ισοφάρισε πριν το ημίχρονο,στην επανάληψη όμως γνώρισε την ήττα με το τελικό 5-3.Ο μεγάλος κανονιέρης Νίκος Κίτσος πέτυχε τρία γκολ.

1932-33: Εθνικός – Άρης 2-1. Ο ΑΡΗΣ θα είναι παρών και στον δεύτερο τελικό της διοργάνωσης.Πρωταθλητής Ελλάδας το την προηγούμενη χρονιά θα είναι και πάλι το φαβορί. Σχετικά με την έδρα διεξαγωγής προτιμήθηκε η λύση της κλήρωσης που ανέδειξε για διεξαγωγή του τελικού το γήπεδο του Άρη (παλαιό, στη Λεωφόρο Στρατού), ο οποίος δεν αξιοποίησε το πλεονέκτημα και παραχώρησε ισοπαλία 2–2 μετά από παράταση. Δεδομένου ότι δεν είχε ακόμη καθιερωθεί η διαδικασία των πέναλτι, ο κανονισμός προέβλεπε επαναληπτικό αγώνα,εφτά εβδομάδες αργότερα ανήμερα των γενεθλίων του συλλόγου μας στο γήπεδο Παναθηναϊκού.Ο Εθνικός επικράτησε με 2–1. Ο Άρης προηγήθηκε στο 50΄με τον Καλτέκη,αλλά μέσα σε δύο λεπτά στο 55΄και στο 56΄δέχθηκε δύο τέρματα και έχασε τον αγώνα.Η εμφάνισή του δεν ήταν καλή ενώ η ομάδα επηρεάστηκε και από την απουσία του Αγγελάκη.

1939-40: Παναθηναϊκός – Άρης 3-1. Λίγους μήνες πριν τον μεγάλο πόλεμο, ο Άρης αντιμετώπισε στον τελικό του Κυπέλλου τον Παναθηναϊκό.Η ομάδα είναι αλήθεια ότι μέχρι να φτάσει στον τελικό, είχε κάνει μια θαυμάσια πορεία και γι΄αυτό κατέβηκε στην Αθήνα με μεγάλες φιλοδοξίες και με μοναδικό στόχο τον τίτλο. Ξεκινούσε βέβαια με το μειονέκτημα της έδρας, παρά την μεγάλη παρουσία Αρειανών,αφού ο αγώνας έγινε στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.Ο ΑΡΗΣ δέχθηκε τρία γκολ στο πρώτο μέρος και το μόνο που κατάφερε ήταν να μειώσει το σκορ στην επανάληψη.

1949-50: ΑΕΚ – Άρης 4-0. Το 1950 ο Άρης κάνοντας εξαιρετική πορεία στον θεσμό του Κυπέλλου, και αφού αποκλείει διαδοχικά την Ελπίδα Δράμας, τον ΠΑΟΚ και τον Εθνικό Πειραιώς, παίζει στον τελικό εναντίον της πρωταθλήτριας Αθηνών ΑΕΚ. Είναι η τέταρτη παρουσία σε τελικό για το σύλλογό μας και η δεύτερη με αντίπαλο την ΑΕΚ. Δυστυχώς και αυτός ο τελικός θα χαθεί. Ο τελικός διεξάγεται στις 28 Μάη 1950, στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας,το μεγαλύτερο γήπεδο της χώρας, με διαιτητή τον Αθηναίο Ασπρογέρακα. Ανάμεσα στους 12.000 θεατές είναι και περίπου 600 εκδρομείς από τη Θεσσαλονίκη που έκαναν το δύσκολο για την εποχή ταξίδι,για να βρεθούν στο πλευρό της ομάδας μας. Η Ένωση με σκορ 4-0 (δυο γκολ σε κάθε ημίχρονο) θα αναδειχτεί κυπελλούχος Ελλάδας.

1969-70: Άρης – ΠΑΟΚ 1-0. Το 1970 είχαν ωριμάσει οι συνθήκες για την πολυπόθητη κατάκτηση του τροπαίου.Ο ΑΡΗΣ έχοντας μια ομάδα που συνδύαζε ταλέντο αλλά και ψυχή,θα κατακτήσει πολύ πιο εύκολα από ότι δείχνει το τελικό σκορ το κύπελλο απέναντι στον συμπολίτη ΠΑΟΚ χάρη στο γκολ του Κεραμιδά και παρά τις αλχημείες του διαιτητή Μίχα.Ο τελικός έγινε στο Καυταντζόγλειο και ήταν μια γιορτή για όλη την πόλη.Να σημειωθεί ότι για να φτάσει ο Άρης στον τελικός απέκλεισε ΠΑΟ(εντός) και στον ημιτελικό τον Ολυμπιακός στον Πειραιά.

2002-03: ΠΑΟΚ – Άρης 1-0. Μετά από 33 ολόκληρα χρόνια η ομάδα μας έφτασε και πάλι στον τελικό με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ στην ρεβάνς όπως είπαν πολλοί του τελικού του ΄70. Χαρακτηρίστηκε ως ο τελικός της ανισότητας, αφού ορίστηκε αυθαίρετα στο γήπεδο της Τούμπας και παρά τις διαβεβαιώσεις της ΕΠΟ, η όλη διοργάνωση έμεινε στην ιστορία ως η διοργάνωση της εύνοιας και της ειδικής μεταχείρισης, όπως δηλαδή ακριβώς προνομιακά έχει συνηθίσει ο συμπολίτης να αντιμετωπίζεται από τους θεσμούς και την πολιτεία εδώ και πολλές δεκαετίες. Ο Άρης του Γιώργου Φοιρού,κατέβηκε με αμυντικούς προσανατολισμούς, θέλοντας να περιμένει τον αντίπαλο, κάνοντας παιχνίδι και με τον χρόνο, βρίσκοντας κάποια στιγμή την ευκαιρία να χτυπήσει το ματς. Το σχέδιο όπως και κάποιες επιλογές παικτών του προπονητή είναι φανερό ότι δεν απέδωσαν.Ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε με το γκολ του Γεωργιάδη,ο Άρης άγγιξε την ισοφάριση στο 86ο με τον Μορίς.Μετά τον αγώνα έγιναν εκτεταμένα επεισόδια ανάμεσα στους οπαδούς και στην αστυνομία.

2004-05: Ολυμπιακός – Άρης 3-0. Ο υποβιβασμένος ΑΡΗΣ,λίγες μέρες μετά τα δραματικά γεγονότα με τον Ηρακλή,έπαιζε έναν ακόμη τελικό απέναντι στον πανίσχυρο Ολυμπιακό του Τζιοβάνι.Η ομάδα μας όλη τη χρονιά είχε προσπαθήσει να αποφύγει το μοιραίο στο πρωτάθλημα,ενώ στο κύπελλο χάρη στην επική ανατροπή μέσα στην Ξάνθη(νίκη με 0-2) ενώ είχε χάσει 1-2 στη Θεσσαλονίκη κέρδισε τη συμμετοχή της στον τελικό.Στην Πάτρα,όπου την ομάδα ακολούθησαν πέντε χιλιάδες φίλαθλοι,μετά από ένα καλό πρώτο μέρος,ο Άρης φυσιολογικά υποτάχθηκε στην εμφανή ανωτερότητα του αντιπάλου.

2007-08: Ολυμπιακός – Άρης 2-0: Το 2008 η προκήρυξη της διοργάνωσης προέβλεπε ο τελικός να γίνει στο Καυταντζόγλειο.Ο ΑΡΗΣ με προπονητή τον Μπάγεβιτς είχε μια εξαιρετική σεζόν και είχε συμμετάσχει με επιτυχία στους ομίλους του Γιουρόπα Λινγκ.Στον τελικό θα έβρισκε και πάλι τον Ολυμπιακό που ήδη είχε εξασφαλίσει τον τίτλο και για ένα περίπου μήνα από την ληξη του πρωταθλήματος ως τον τελικό ήταν ανενεργός καθώς ο πρωταθλητής δεν συμμετείχε τότε στα πλέι οφ.Το γεγονός αυτό συν το ότι ο τελικός έγινε σε ένα κατακίτρινο στάδιο δημιούργησε την εικόνα του “φαβορί”.Στην πράξη βέβαια το αποτέλεσμα ήταν άλλο η ομάδα μας φάνηκε άπειρη και ανέτοιμη για ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι και ο αντίπαλος σχετικά εύκολα πήρε την νίκη και το τρόπαιο.

2009-10: Παναθηναϊκός – Άρης 1-0: Ο Άρης με προπονητή τον μεγάλο τεχνικό Έκτορ Ραούλ Κούπερ,έχοντας μια πλειάδα σπουδαίων ποδοσφαιριστών θα φτάσει εύκολα στον τελικό που θα γίνει στο Ολυμπιακό στάδιο στην έδρα του Παναθηναϊκού. Το παιχνίδι θα μείνει στην ιστορία γιατί θα πραγματοποιηθεί η μεγαλύτερη μετακίνηση φιλάθλων στον ελληνικό χώρο. Πράγματι υπήρξε μια απίστευτη κινητοποίηση και μαζική κάθοδος στην Αθήνα 33.000 φιλάθλων του Άρεως που είδαν την ομάδα μας μετά από ένα σχετικά καλό ημίχρονο να είναι άνευρη στην επανάληψη και να γνωρίζει την ήττα.

2023-24 ΑΡΗΣ-ΠΑΟ…