Πρωταθλητής Ελλάδος 1928,1932,1946(ως προπονητής)
Ο Διονύσης Καλτέκης, ο αποκαλούμενος “αλεπού” της επίθεσης του Άρη, ή “Φρίγκος”, είναι έναν από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές της προπολεμικής περιόδου του Άρη.Κατάφερε κάτι πολύ σπάνιο: να συνδέσει το όνομά του με τα τρία πρωταθλήματα της ομάδας μας, ως ποδοσφαιριστής το 1928 και 1932 και ως προπονητής το 1946.
.Στον Άρη αγωνίστηκε από το 1926 μέχρι το 1937 και έπαιξε σε 84 επίσημα παιχνίδια πετυχαίνοντας 31 γκολ, ενώ συνολικά η παρουσία του ήταν 165 αγώνες και 60 τέρματα, επίδοση που τον καθιστά έναν από τους πιο παραγωγικούς επιθετικούς του προπολεμικού Άρη. Ήταν αριστεροπόδαρος και έπαιζε ως ενδιάμεσος επιθετικός, πίσω αριστερά δηλαδή από τον σέντερ φορ.
Η πρώτη του εμφάνιση με την πρώτη ομάδα ήταν σε ένα διεθνές φιλικό, αυτό που έγινε τον Απρίλιο του 1926 εναντίον της Σπορτ Κλουμπ Σκοπίων (3-1). Την επόμενη χρονιά έπαιξε στο παιχνίδι των εγκαινίων του γηπέδου του Άρεως εναντίον της Βοϊβοντίνα (18 Ιουνίου 1927), ενώ έγινε βασικός της πρώτης ομάδας στα παιχνίδια του Πανελληνίου πρωταθλήματος του 1928, όπου και διακρίθηκε πετυχαίνοντας δύο γκολ στην τελευταία καθοριστική νίκη επί του Εθνικού που έδωσε και τον πρώτο τίτλο πρωταθλητή Ελλάδας.
Μικρόσωμος αλλά γρήγορος, με πολύ καλή τεχνική και ευχέρεια στο σκοράρισμα, ο καθιερώθηκε στη συνέχεια στην ενδεκάδα του Άρη, κοντά στους μεγάλους επιθετικούς εκείνης της εποχής, Αγγελάκη και Κίτσο. Από το 1929-30 και μετά, παίζει σε όλα τα ματς, πετυχαίνοντας αρκετά όμορφα και κρίσιμα γκολ. Τη σεζόν 1931-32 στέφεται για δεύτερη φορά πρωταθλητής Ελλάδας. Αγωνίζεται σε όλα τα παιχνίδια της Εθνικής Κατηγορίας, πετυχαίνοντας μάλιστα τρία γκολ.
Αγωνίστηκε με τη φανέλα των κίτρινων μέχρι το 1937. Όλα αυτά τα χρόνια υπήρξε μια αξιόπιστη λύση για την επίθεση της ομάδας.
Φόρεσε τη φανέλα της εθνικής ομάδας σε πέντε αγώνες.
Υπήρξε μετά τον πόλεμο ο προπονητής της ομάδας μας που το 1946 κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδας.
Σε μεγαλύτερη ηλικία κατά τη δεκαετία του ΄70 πρόσφερε τις υπηρεσίες του στον σύλλογο ως φροντιστής της ομάδα και υπήρξε γνώριμη φιγούρα στο γηπέδο Χαριλάου για αρκετά χρόνια.
Οι πληροφορίες προέρχονται από το βιβλίο των εκδόσεων aris re.