O Γιώργος Ζήνδρος,ο αγαπημένος άσσος που μας χάρισε σπουδαίες στιγμές

Ο Γιώργος,παιδί πολιτικών προσφύγων,γεννήθηκε το 1954 στην Ρουμανία,σε χρόνια δύσκολα με πολλά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα να ταλανίζουν τη ζωή των ανθρώπων.

Πρώτη ομάδα του Ζήνδρου ήταν η ρουμάνικη Μπίχορ, από την οποία μεταγράφηκε στην ΦΚ Ουνιβερσιτάτεα Κραϊόβα στα 19 του χρόνια.

Το 1975 γίνεται ο επαναπατρισμός της οικογένειάς του,γεγονός που θα αλλάξει τη ζωή του νεαρού Ζήνδρου.Ήδη ο  Γιώργος είναι σπουδαστής του Πολυτεχνείου στην Κραιόβα.

Τον Ιαναουάριο του 1976 θα δοκιμαστεί στον Άρη που τυχαίνει να έχει προπονητή τον Βούλγαρο Ζέτσεφ.Οι εντυπώσεις είναι άριστες και οι άνθρωποι της ομάδας μας θα κινήσουν τις διαδικασίες για να έρθει στην Έλλάδα.

Ο Άρης από το καλοκαίρι θα έχει στον πάγκο του τον Αλκέτα Παναγούλια,ξεκινώντας στο σύλλογό μας μια ανανέωση για τη δημιουργία μιας μεγάλης ομάδας.

Ο ίδιος θυμάται και αναπολεί τις πρώτες του στιγμές στην ομάδα,την υποδοχή που του έκαναν οι φίλοι του Άρεως στο σιδηροδρομικό σταθμό,την πρώτη του γνωριμία με τον Παναγούλια,τις μεγάλες φιλίες με τον Μόκαλη,τον Ανανιάδη,τον Ισαακίδη,παίκτες ομογενείς και αυτοί που είχαν έρθει στο σύλλογό μας,το ισχυρό του δέσιμο μετά με τα άλλα παιδιά,τον Φοιρό,τον Κούη,τον Βένο κ.ά.

Και ύστερα το νερό μπήκε στο αυλάκι…Ο μικρός στο δέμας αλλά τόσο ικανός και επιδέξιος και θεαματικός θα κερδίσει σιγά-σιγά τον κόσμο,”θα συστηθεί” με θάρρος και αυτοπεποίθηση στον ελληνικό ποδόσφαιρο,πολλές φορές θα μαγέψει με τις περίτεχνες ενέργειές του και τα πανέμορφα γκολ που θα πετύχει.

Θα εξελιχθεί σε έναν από τους πιο σημαντικούς παίκτες της μεγάλης ομάδας του Άρεως του ΄80 που δίδαξε ποδόσφαιρο αλλά και αδίκησε η ίδια τον εαυτό της.

Ο Ζήνδρος διακρινόταν για την άριστη τεχνική του κατάρτιση,αυτό ήταν το πρώτο του στοιχείο.Διέθετε τέλεια αίσθηση του χώρου,φοβερή επιτάχυνση με ταυτόχρονη ταχυδυναμική κίνηση.Έλεγχε την μπάλα,έκανε κοντρόλ και την ίδια στιγμή έδινε ταχύτητα στην κίνησή του,ενώ συχνά άλλαζε κατεύθυνση με την μπάλα στα πόδια.Προσποιήσεις,ντρίπλες,αυτοσχεδιασμοί,συνεργασίες,σουτ που συχνά κατέληγαν σε γκολ ήταν στο “ρεπερτόριό” του.

Σαν χαρακτήρας ο Γιώργος ήταν πάντα ένα παιδί γελαστό, ένας άνθρωπος άψογος που κόσμησε με την παρουσία του το σύλλογό μας.

Ο ίδιος μιλά με σεβασμό για τους προπονητές του και ξεχωρίζει τον Αλκέτα,τον Αποστόλ Τσατσέφσκι και τον Αντώνη Γεωργιάδη.Θυμάται και αναπολεί τις μεγάλες ευρωπαικές βραδιές και βέβαια το μοιραίο μπαράζ του Βόλου.”Είχαμε δυο δοκάρια και ευκαιρίες στο πρώτο μέρος και μετά… τι άλλο να πώ”,είναι η γνώμη του για κείνο το ιστορικό παιχνίδι.

Το καλοκαίρι του 1984 ο Ζήνδρος θα μεταγραφεί στον Ολυμπιακό,όπου όμως θα βρεθεί “έξω από τα νερά του”,παίζοντας πολύ λίγο.Την καριέρα του τελικά θα ολοκληρώσει τα επόμενα χρόνια στον Απόλλωνα Καλαμαριάς.

Ο Ζήνδρος φόρεσε 240 φορές την κίτρινη φανέλα,σκόραρε 61 φορές,έπαιξε τρεις φορές στην Εθνική Ελλάδας.

Είναι πολύ ψηλά σε όλες τις στατιστικές λίστες της ομάδας μας,κυρίως όμως είναι μέσα στις καρδιές των Αρειανών και στην κορυφή των μέγιστων επιθετικών που έχει βγάλει ο Άρης.