Ο Κώστας Χατζηκώστας  αφιέρωσε σχεδόν όλη του τη ζωή στο σύλλογό μας προσφέροντας τις υπηρεσίες του από διάφορες θέσεις. Για έντεκα χρονιές (1955-1965) υπήρξε ποδοσφαιριστής και αρχηγός της ομάδας, αγωνιζόμενος κυρίως στο χώρο του κέντρου.

Στις πρώτες περίοδους της Α’ Εθνικής χρησιμοποιήθηκε ανελλιπώς από τους προπονητές του στο χώρο του κέντρου, ενώ προωθούνταν και στην επιθετική γραμμή,σκοράροντας σποραδικά. Ήταν εξαιρετικός εκτελεστής πέναλτι με υψηλά ποσοστά ευστοχίας.

Τον Δεκέμβριο του 1962, μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες μαζί με τον συμπαίκτη του Ηλία Κεμαλίδη, με σκοπό την επαγγελματική αποκατάσταση.

Στα τέλη της σεζόν 1962-63, δέχτηκαν τηλεγράφημα από την διοίκηση του Άρη, η οποία τους ζητούσε να επιστρέψουν στην Ελλάδα για να βοηθήσουν τον σύλλογο μας  στην προσπάθεια που έκανε για να παραμείνει στην κατηγορία. Οι δύο αθλητές ανταποκρίθηκαν και ο Άρης πέτυχε την παραμονή του, κερδίζοντας την Προοδευτική με 3-1 σε αγώνα μπαράζ.

Οι δύο ποδοσφαιριστές αποφάσισαν να παραμείνουν στην Θεσσαλονίκη και ο Χατζηκώστας έγινε αρχηγός του Άρη,συμβάλλοντας με την εμπειρία του και την προσωπικότητά του στο ξεκίνημα μιας νέας εποχής για το σύλλογό μας.

Στο πρωτάθλημα του 1963-64 πέτυχε πέντε τέρματα, βοηθώντας τους “κίτρινους” να καταλάβουν την έκτη θέση και την έξοδο για πρώτη φορά  στο κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων.Ο Άρης αντιμετώπισε την ιταλική Ρόμα, καταφέρνοντας να έλθει ισόπαλος στο Καυταντζόγλειο Στάδιο με 0-0, πριν ηττηθεί στην Ρώμη με 3-0.

Την επόμενη χρονιά, ο Άρης κληρώθηκε με την γερμανική Κολωνία και ο Χατζηκώστας ήταν και πάλι παρών.

Στο τέλος της σεζόν 1965-66, ο Χατζηκώστας αποσύρθηκε από την ενεργό δράση αλλά παρέμεινε με ενεργό ρόλο μέσα στον σύλλογο, ως προπονητής των τμημάτων υποδομής,ενώ υπήρξε και υπηρεσιακός ή  βοηθός προπονητή στην πρώτη ομάδα.

  Η μακρά παρουσία του στο σύλλογο συνοδευόμενη από μεγάλη προσφορά, τον αναδεικνύουν ως ένα μεγάλο άσσο της ομάδας μας.

Έχασε την ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα σε ηλικία 58 ετών.