Η θητεία του Αργεντινού προπονητή στον Άρη
Ο άγνωστος Αργεντινός με το προσηνές παρουσιαστικό, που εμφανίστηκε το καλοκαίρι του 2006 στο Χαριλάου, άφηνε αμέσως μια θετική εντύπωση σε όποιον τον γνώριζε.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΧΑΤΖΗΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Το μοναδικό στοιχείο που ήταν γνωστό γι΄αυτόν ήταν ότι είχε θητεύσει ως προπονητής στις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα-προπονώντας και τον Λιονέλ Μέσι-και ουσιαστικά τώρα ξεκινούσε την προπονητική του καριέρα.
Ο ΑΡΗΣ του 2006,μετά τον δεύτερο υποβιβασμό και την επάνοδο στη μεγάλη κατηγορία, ξεκινούσε σχεδόν από το μηδέν για να «χτίσει» μια νέα ομάδα.
Η συνταγή που επιλέχτηκε λόγω και των γενικότερων συνθηκών της εποχής ήταν η στελέχωση της ομάδας κυρίως με λάτιν ξένους.Παρέμειναν κάποιοι βασικοί ποδοσφαιριστές όπως ο Αβραάμ,ο Πασσαλής,ο Νεμπεγλέρας,ο Γόγολος και ο Γκουγκουλιάς,παίκτες που επανέφεραν τον Άρη στη μεγάλη κατηγορία. Στις μεταγραφές που έγιναν ήρθαν κυρίως Λατίνοι ποδοσφαιριστές. Σε μια τέτοια προοπτική, η παρουσία ενός νέου Αργεντινού προπονητή φάνταζε ότι θα είναι η καλύτερη επιλογή.
Η δουλειά του Όγιος στον Άρη μόνο εύκολη δεν επρόκειτο να είναι. Έπρεπε να συνθέσει μια ομάδα από την αρχή, με την παρουσία πολλών ξένων ποδοσφαιριστών που το μόνο κοινό τους στοιχείο ήταν η λατινική τους καταγωγή.
Ο Όγιος ξεκίνησε τη δουλειά του, προσπαθώντας να ισορροπήσει ανάμεσα στην παρουσία των έμπειρων Ελλήνων παικτών αλλά κυρίως στην προώθηση και αξιοποίηση του ταλέντου των ξένων ποδοσφαιριστών.
Με όπλο την καλή φυσική κατάσταση,τη χημεία με τους παίκτες και την επιθετική φιλοσοφία, ο Άρης από τα πρώτα παιχνίδια απέδιδε όμορφο ποδόσφαιρο που ενθουσίασε τον κόσμο της ομάδας.
«Με εμένα δεν θα δείτε καταστροφικό ποδόσφαιρο”. Αυτή η δήλωση του ουσιαστικά φανέρωνε και τη φιλοσοφία του στο ποδόσφαιρο. Έδειξε ότι διαθέτει εκπαιδευτικές ικανότητες στο μεσοεπιθετικό κομμάτι,με επιθετικό πνεύμα πάντα στο παιχνίδι του.
Στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος στη Λάρισα,τον Αύγουστο του 2006,ο Άρης εντυπωσίασε σκοράροντας δύο φορές,φεύγοντας τελικά με την ισοπαλία από τον θεσσαλικό κάμπο.
Η αλήθεια είναι ότι η ομάδα,παρά το καλό και επιθετικό ποδόσφαιρο δυσκολευόταν να σκοράρει και να κερδίσει,κάνοντας πολλές ισοπαλίες.
Ο Αργεντίνος είναι άνθρωπος που αγαπάει το ποδόσφαιρο, μεταφέρει αυτή την αγάπη στους παίκτες και αυτοί κατάφεραν κάτι απλό αλλά συνάμα και δύσκολο, να χαίρεσαι που τους βλέπεις ακόμα κι όταν δεν κερδίζουν.
Η διοίκηση,ίσως βιαστικά,έκρινε ότι η ομάδα χρειαζόταν αλλαγή στο πάγκο,για να κεφαλαιοποιήσει την καλή εικόνα που έδειχνε.Στο τέλος του πρώτου γύρου,ο Όγιος,μέσα σε έντονη συναισθηματική φόρτιση,δική του αλλά και του κόσμου που τον συμπάθησε,αποχώρησε από τον Άρη.
Συνολικά διατέλεσε τεχνικός της ομάδας σε 17 επίσημους αγώνες, έχοντας μόνο 3 νίκες, αλλά και μόνο 4 ήττες…
Η αλήθεια είναι ότι ο Άρης συνέχισε πολύ καλά στο β΄γύρο με προπονητή τον Κίκε Ερνάντεθ κατακτώντας τελικά την τέταρτη θέση,εξασφαλίζοντας ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Ο Όγιος,ένας πολίτης του κόσμου,ένας χαμαιλέοντας του ποδοσφαίρου που προσαρμόζεται παντού και πάντα,συνεχίζει την πορεία του σε Ελλάδα αλλά και Ευρώπη και Νότιο Αμερική.
“Η Ελλάδα είναι η πρώτη επαγγελματική μου στάση και μου έδωσε την δυνατότητα να μεγαλώσω επαγγελματικά” ,θυμάται τη θητεία του στον Άρη όπου απέκτησε πολλούς φίλους.
“Λατρεύω την χώρα, τους ανθρώπους της και είμαι ευγνώμων για όσα μου έδωσε. Θα ήθελα να μείνω μόνιμα στην Ελλάδα όταν αποχωρήσω από την προπονητική”,δηλώνει ο Όγιος που πάντως μέχρι σήμερα δεν επέστρεψε στον πάγκο της ομάδας μας.
