Ο κατά πολλούς πληρέστερος Έλληνας ποδοσφαιριστής, που είχε κατακτήσει τέσσερα πρωταθλήματα και δύο κύπελλα με τον Παναθηναϊκό, είχε τεθεί εκτός ομάδας από τον προπονητή του Στέφαν Μπόμπεκ από το 1967. Τελικά, αφού έγινε «μήλο της έριδος» μεταξύ Άρη και ΠΑΟΚ, επέλεξε λόγω της ισχυρής προσωπικότητας και των χειρισμών του κορυφαίου παράγοντα Νίκου Καμπάνη, να υπογράψει στους κιτρινόμαυρους.
“Ήρθα στον Άρη για να αποδείξω ότι δεν ξόφλησα και για να δώσω απαντήσεις στον Παναθηναϊκό”, είχε δηλώσει. Ο Άρης εκείνη τη χρονιά νίκησε τον Παναθηναϊκό στου Χαριλάου 1-0 για το κύπελλο και 2-0 για το πρωτάθλημα.
Υπέρβαρος κατά πέντε-έξι κιλά, αλλά με μεγάλη όρεξη για μπάλα, ο Τάκης Λουκανίδης από τις αρχές Ιουλίου έκανε εντατικές προπονήσεις προετοιμασίας μέσα στο λιοπύρι, για να μπορέσει να επανέλθει στους αγωνιστικούς χώρους.
Πολλοί φίλοι του Άρη, που είχαν σπεύσει να τον χειροκροτήσουν με την κιτρινόμαυρη φανέλα, θυμούνται έναν “σπεσιαλίστα” που όταν δεχόταν τη μπάλα, δεν… καταδεχόταν να κάνει κοντρόλ και στον αέρα τη μοίραζε αμέσως δεξιά κι αριστερά με εντυπωσιακή ακρίβεια…
Ο μέγιστος αυτός ποδοσφαιριστής δεν είχε συγκεκριμένη θέση. Μπορούσε με την ίδια επιτυχία να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις σε όποια θέση τον καλούσαν να παίξει. Στην καριέρα του, έπαιξε παντού, ακόμα και τερματοφύλακας!
Είναι περιττό να μιλήσει κανείς για τα προτερήματά του. Και αυτό γιατί είχε όλα τα στοιχεία που πρέπει να έχει ένας ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής.
Στον ενάμισι χρόνο που φόρεσε την κίτρινη φανέλα, έπαιξε και αμυντικός αλλά και επιθετικός μέσος αλλά και αριστερός εξτρέμ. Ήρθε τον Σεπτέμβρη του ΄69 και αμέσως μπήκε στις καρδιές των Αρειανών.
Καθοριστική ήταν η συμβολή του στην πρόκριση της ομάδας μας στον τελικό του΄70. Στον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό (0-1), στις 21 Ιουνίου του 1970 στον Πειραιά, ήταν ο κορυφαίος παίκτης του Άρεως.
Αντιγράφουμε από την κριτική δημοσιογράφου της εποχής για τον Λουκανίδη : « Ο χαρακτηρισμός διακριθέντας είναι πολύ λίγος. Αυτό που έδειξε με το παιχνίδι του δεν ήταν ούτε συμπτωματικό ούτε αποτέλεσμα μιας αγωνιστικής έξαρσης. Ήταν η πιστή έκφραση του μεγάλου ταλέντου του, της σωστής αντίληψης του για τον αγωνιστικό χώρο, της μεγάλης τους άνεσης στην επιλογή των σημείων που θα μεταβιβάσει την μπάλα. Κυριολεκτικά γοήτευσε με το ταλέντο του… »
Μετά τη λήξη του αγώνα, θα δεχτεί επίθεση από ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού, θα εμπλακεί σε καυγά και θα τιμωρηθεί από τον διαιτητή του αγώνα Βαμβακόπουλο. Στο μεγάλο τελικό με τον ΠΑΟΚ δυστυχώς θα είναι απόντας.
Θα συνεχίσει και την επόμενη χρονιά. Τον Φεβρουάριο του 1971, σε ηλικία 33 χρονών, θα πάρει την απόφαση να σταματήσει το ποδόσφαιρο.
Ο Άρης, σε ειδική εκδήλωση που οργάνωσε η διοίκηση και παραβρέθηκαν οι συμπαίκτες του, θα τιμήσει με πλακέτα τον μεγάλο άσσο για την σύντομη αλλά τόσο ουσιαστική παρουσία του στο σύλλογό μας.
Με τον Άρη ο Λουκανίδης αγωνίστηκε σε 46 παιχνίδια και πέτυχε 8 γκολ.
