Η δύσκολη θέση του τερματοφύλακα

“Αγριόγατος”,”αίλουρος”,”Κέρβερος”,”πουλί”,”φάντομ”,”ιπτάμενος”… κι ένα σωρό άλλα επίθετα και χαρακτηρισμοί για τη νούμερο 1 θέση του γκολκίπερ.

O τερματοφύλακας είναι ο πρώτος που θα εισπράξει την κατακραυγή για ένα του λάθος και ο τελευταίος που θα πάρει τα εύσημα για την απόδοσή του.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΧΑΤΖΗΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

φωτο: Στο στιγμιότυπο μια θαυμάσια εκτίναξη του Βαγγέλη Πετράκη,από αγώνα του Άρεως με τον Ολυμπιακό στο Χαριλάου γύρω στο 1960.

Από αυτόν ξεκινούν όλες οι προσπάθειες, σε αυτόν καταλήγει κάθε επίθεση του αντιπάλου,πίσω του υπάρχει η εστία,ο στόχος, το δίχτυ που πρέπει να μείνει αλώβητο από «του εχθρού το βόλι».

Στην αλάνα μικροί όταν ήμασταν, για τερματώρο βάζαμε συνήθως τον πιο άμπαλο ή τον γυαλάκια ή τον πιο γεμάτο που δεν μπορούσε να παίξει «μέσα».Συχνά τα “έτρωγε” τα γκολ χωρίς αντίδραση,κάποτε με τις τυχαίες του αποκρούσεις μπορούσε να γίνει το πρόσωπο του αγώνα,άλλοτε του έσπαγαν τα γυαλιά και το ματς τελείωνε με γκρίνιες και φασαρίες.

Ήταν φορές βέβαια που κάτω από την εστία έπαιζε κάποιος «καλός»,ένα παιδί δηλαδή που την αγαπούσε τη θέση αυτή,έπαιζε με το ταλέντο αλλά και την ψυχή  του.Βουτιές και εκτινάξεις στο χώμα, αποκρούσεις και φωνές που «τρόμαζαν» τους επιθετικούς και τους υπενθύμιζαν ότι σήμερα τα πράγματα είναι σκούρα και ότι θα ιδρώσουν για να πετύχουν το γκολ.

Ο τερματοφύλακας πάντα ήταν μια ιδιαίτερη θέση.Θα έλεγε κανείς ότι παίζει ατομικά, μόνος,αυτός μαζί με άλλους δέκα. Ο δρόμος ενός τερματοφύλακα είναι σίγουρα μοναχικός. Ωστόσο, η βοήθεια που χρειάζεται απ’ την υπόλοιπη ομάδα είναι μεγάλη, αφού μόνος του δεν μπορεί να καταφέρει τίποτα. Κάποτε μπορεί να μην έχει καθόλου δουλειά,να περάσει το λεγόμενο «εύκολο απόγευμα», άλλοτε όμως μπορεί « να βομβαρδίζεται» ανηλεώς η εστία του και αυτός εκεί, «φρουρός», που  πρέπει να την υπερασπιστεί μέχρις εσχάτων.

Η μεγάλη στιγμή για έναν γκολκίπερ είναι το πέναλτι.Εκεί ίσως,μόνο τότε,δεν έχει καθόλου άγχος.Κανείς δεν θα τον κατηγορήσει γιατί το “φαγε”,αν όμως αποκρούσει,τότε μπορεί να γίνει αυτός ο πρωταγωνιστής παίρνοντας όλη τη δόξα από τον σκόρερ.

Πώς πρέπει να είναι ο ιδανικός γκολκίπερ;Το ύψος είναι σίγουρα προτέρημα,όμως  κάθε τερματοφύλακας είναι ξεχωριστός. Για παράδειγμα, μπορεί ένας τερματοφύλακας να είναι κοντός για τη θέση, αλλά να καταφέρνει μέσα απ’ την εκρηκτικότητα, την αλτικότητα να καλύψει τα τρωτά σημεία και να γίνει καλύτερος ακόμα κι από κάποιον που έχει εκ γενετής τα προσόντα αυτά.

Παλιά οι περισσότεροι μεγάλοι γκολκίπερ ήταν ιδιαίτεροι άνθρωποι,ριψοκίνδυνοι και με μπόλικη …τρέλα, που ήταν  προσωπικό στοίχημα γι αυτούς να μη φάνε γκολ,αυτή ήταν η  δική τους νίκη,η μεγάλη ικανοποίηση.

Ο ΑΡΗΣ είχε πάντα μια μεγάλη παράδοση σπουδαίων τερματοφυλάκων που έγραψαν ιστορία στο σύλλογό μας. Από Πέτρο Φέτση στον Κατράντζο, τον πρώτο πρωταθλητή Ελλάδος,στον διοπτροφόρο διάδοχό του, τον Κουμπλή, Αμέσως μετά τον πόλεμο ο Κώστας Βελλιάδης,ο ριψοκίνδυνος,εκπληκτικός αυτός πορτιέρο που υπερασπίστηκε για δέκα ολόκληρα χρόνια την εστία του Άρεως.Έπειτα ο Αχπαρίδης με τον Βαγγέλη Πετράκη στα τέλη της δεκαετίας του ΄50 ήταν οι φύλακας της εστίας,για να ακολουθήσει κατόπιν ο κορυφαίος Νίκος Χρηστίδης με τις 264 συμμετοχές στα γκολπόστ της ομάδας.Με το όνομα Γκαντίνας υπήρξαν δυο εξαιρετικοί γκολκίπερ,ο Ηρακλής(1948-1957) και ο Γιώργος (1966-1973).

Στη δεκαετία του ΄70 και του ΄80 έχουμε κατά σειρά τον σοβαρό και σταθερό Στέλιο Παπαφλωράτο,τον έμπειρο Κύπριο Γιώργο Παντζιαρά με τον ηρωικό πνεύμα καθώς αγωνίστηκε πολλές φορές τραυματίας,ενώ ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να κάνουμε στον διεθνή Ούγγρο Σάντορ Γκουιντάρ,έναν παγκόσμιας κλάσης αθλητή,που δυστυχώς τραυματίστηκε και δεν μπόρεσε να συνεχίσει την καριέρα του στον Άρη και γενικότερα στο ποδόσφαιρο.

Ακολουθούν οι Αλέκος Κατσιαούνης,Χρήστος Καρκαμάνης και κατόπιν ο Φάνης Κατεργιαννάκης που ξεκίνησαν σε μικρή ηλικία στο σύλλογό μας,διαγράφοντας σπουδαία πορεία στο ποδόσφαιρο.Στα πιο πρόσφατα χρόνια ο Κρητικός Μιχάλης Σηφάκης και ο Σωκράτης Διούδης,για να φτάσουμε στον Ισπανό Χουλιάν Κουέστα που είναι ο βασικός τερματοφύλακας της τωρινής ομάδας.

Σήμερα μία ομάδα ξεκινάει από έναν καλό τερματοφύλακα. Αν δεν υπάρχει, τότε όσο καλή και να είναι, είναι βέβαιο πως θα αντιμετωπίσει προβλήματα.

Ο τερματοφύλακας πρέπει να είναι και άριστος χειριστής της μπάλας,γρήγορος στην σκέψη, στις αντιδράσεις και στις κινήσεις. Να είναι αλτικός, να παίρνει σωστές τοποθετήσεις, να είναι καλός με την μπάλα στα πόδια.

Ουσιαστικά, ένας σύγχρονος τερματοφύλακας πρέπει να τα έχει όλα.. Μεγάλο ρόλο στη συγκεκριμένη θέση παίζει η εμπειρία. Όσο περισσότερα παιχνίδια παίζεις, αισθάνεσαι όλο και καλύτερος. Για αυτό και οι περισσότεροι μεγάλοι γκολκίπερ έκαναν καριέρα μετά τα 25  και συνέχισαν να παίζουν για πολλά χρόνια.

Ήρωας ή αποδιοπομπαίος τράγος,πρωταγωνιστής ή κομπάρσος,όπως και να το δει κανείς το να παίζεις κάτω από την εστία είναι πάντα μια δύσκολη υπόθεση,θέλει κότσια,γερό στομάχι,υπομονή και επιμονή.

Σίγουρα είναι η πιο επικίνδυνη θέση με την ωραιότερη όμως θέα…