Ο Σεβεριάνο Κορρέια,ο Πορτογάλος με την χαρακτηριστική φιγούρα και το καβουράκι-καπέλο που παρέπεμπε σε γυμνασιάρχη περισσότερο παρά σε προπονητή, έγραψε ιστορία στον σύλλογό μας,καθώς μαζί του τη σεζόν 1968-69 ο ΑΡΗΣ βρέθηκε για πρώτη φορά στην 3η θέση στην Α΄ εθνική. Αλλά και την πρώτη του χρονιά(67-68) μας έβγαλε 4ους,δυο συνεχόμενες τέτοιες χρονιές ο σύλλογος δεν είχε ποτέ μέχρι τότε κι ο “δάσκαλος” ήταν αυτός που έφερε άλλο πνεύμα στην ομάδα,την έκανε να νιώθει νικήτρια.
γράφει ο Αθανάσιος Χατζηαθανασίου
Ο Κορέια γεννήθηκε το 1913,έπαιξε λίγα χρόνια ποδόσφαιρο,αφού ένας τραυματισμός τον ανάγκασε να σταματήσει την ποδοσφαιρική του καριέρα.Στη συνέχεια εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε εφημερίδες,ξεκινώντας παράλληλα την καριέρα του ως προπονητής στα τέλη της δεκαετίας του ’30.Έκατσε στο πάγκο μικρομεσαίων ομάδων.Το καλοκαίρι του 1967 μέσω ενός Πορτογάλου κοινού γνωστού με άνθρωπο της διοίκησης έρχεται στη Θεσσαλονίκη και υπογράφει στον σύλλογό μας.Πρόεδρος τότε ήταν ο «πατριάρχης» του Άρεως Κώστας Βικελίδης.
Ο ερχομός του συμπαθέστατου αλλά και αξιόλογου Κορέια στον Άρη αλλά και η απόκτηση δύο ακόμα σημαντικών ποδοσφαιριστών (Τάκης Ραπτόπουλος και Κώστας Παπαϊωάννου) συμπλήρωσε το παζλ της ομάδος που ονειρεύονταν οι Αρειανοί.Η ομάδα θωρακίστηκε αμυντικά ακόμη περισσότερο και μεγαλούργησε επιθετικά πετυχαίνοντας 61 γκολ (3η καλύτερη επίθεση μετά την πρωταθλήτρια ΑΕΚ -68- και τον Ολυμπιακό -63- γκολ και με τη μεγαλύτερη συγκομιδή τερμάτων στη μέχρι τότε παρουσία της ομάδας στο πρωτάθλημα). Ήταν επιπλέον η μοναδική αήττητη εντός έδρας ομάδα του πρωταθλήματος.Ο Άρης για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια έκανε πρωταθλητισμό, στο τέλος του πρώτου γύρου ισοβαθμούσε με την μετέπειτα πρωταθλήτρια ΑΕΚ.Τελικά κατετάγη τέταρτος, μένοντας 4 βαθμούς πίσω από τον ΠΑΟ, 5 από τον Ολυμπιακό και 9 από την πρωταθλήτρια ΑΕΚ.Θα εξασφαλίσει ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο για το κύπελλο Εκθέσεων.
Ο Κορέια θα συνεχίσει και την επόμενη χρονιά όπου τα αποτελέσματα θα είναι ακόμη καλύτερα.Ο Άρης θα τερματίσει 3ος και θα διασπάσει για πρώτη φορά στην ιστορία της Α΄εθνικής το παντοδύναμο μέσα και έξω από τα γήπεδα Π.Ο.Κ. Στην Ευρώπη η ομάδα θα σημειώσει τη μεγαλύτερη σε έκταση νίκη (1-0 στη Θεσσαλονίκη και 6-0 στη Μάλτα με την Χιμπέρνιανς).Βέβαια στον επόμενο γύρο απέναντι στους τρομερούς Μαγιάρους της Ουίπεστ ο Άρης θα γνωρίσει τη συντριβή στη Βουδαπέστη με 9-1 (1-2 στη Θεσσαλονίκη) Το άσχημο αυτό γεγονός θα ξεπεραστεί γρήγορα και στην Ελλάδα η πορεία θα είναι εξαιρετική (17 νίκες-11 ισοπαλίες-6 ήττες), θα βασιστεί στο πολύ καλό κλίμα που υπήρχε και στο ισχυρό δέσιμο μεταξύ των παικτών, στοιχεία που πιστώνονται και στον προπονητή.Ο Κορέια “απελευθέρωσε” τους παίκτες,δίνοντας επιθετικό πνεύμα στο παιχνίδι τους. Όποιον παλιό Αρειανό της εποχής εκείνης να ρωτήσεις,θα σου πει τι “πολυβόλο” ήταν η ομάδα επιθετικά.Την πρώτη χρονιά του Κορέια μέσος όρος επίθεσης 1.79 και τη δεύτερη χρονιά 1.59,καλύτερα στατιστικά επίθεσης είχε μόνο ο αξεπέραστος ΑΡΗΣ του Τσατσέφσκι.
Το λογικό θα ήταν να υπάρχει κλίμα ικανοποίησης για το προπονητή.Παρά ταύτα το συμβόλαιο του Κορέια δε θα ανανεωθεί,θα υπάρξει αλλαγή στον προεδρικό θώκο με την παραίτηση του Κ. Βικελίδη. Πρόεδρος θα αναλάβει ο Νίκος Καμπάνης και την επόμενη χρονιά με ώριμες τις συνθήκες ο Άρης με τον Τσίριτς στον πάγκο θα κατακτήσει το κύπελλο Ελλάδας.
Συνολικά στον πάγκο του Άρεως έκατσε 68 φορές,έχοντας 33 νίκες, 20 ισοπαλίες και 15 ήττες.Ο Πορτογάλος τεχνικός θα συνεχίσει στην Προοδευτική ενώ την περίοδο 1973-74 θα καθίσει στον πάγκο του Απόλλωνα Καλαμαριάς,προτού μετακομίσει στην Βραζιλία.
Οι μαρτυρίες των παικτών της εποχής μιλούν για έναν σπουδαίο άνθρωπο,άριστο ψυχολόγο,που έδινε ελευθερία στους παίκτες,ζητώντας τους να απολαύσουν το παιχνίδι και να κυνηγήσουν τη νίκη. Η ανάμνηση του Κορέια παραμένει δυνατή μέχρι και σήμερα κυρίως γιατί ο Άρης της εποχής εκείνης συνεχώς βελτιωνόταν και βάδιζε στον δρόμο των επιτυχιών.Άλλο ένα πρόσωπο που μας θυμίζει τον Πορτογαλο είναι ο γιος του ο Μιγκέλ Κορέια που τότε ήταν παιδί και αποτελούσε ουσιαστικά τη μασκότ της ομάδας.Σήμερα ο Μιγκέλ είναι δημοσιογράφος,μιλά ελληνικά,αγαπά τον Άρη και συχνά μέσα από την τηλεόραση ή το ιντερνέτ αναφέρεται στον πατέρα του και στον Άρη της εποχής εκείνης.
